Οι κυριότεροι από τους λόγους, που εμποδίζουν τα μέρη από το να επιλύσουν εξωδικαστικά τη διαφορά τους, είναι οι ακόλουθοι:
Συναισθηματική φόρτιση: Τα μέρη νιώθουν θυμό για την αδικία που έχουν υποστεί, βλέπουν το άλλο μέρος ως αντίπαλο και δεν είναι διατεθειμένα να κάνουν βήμα πίσω από τα αρχικά τους αιτήματα.
Αντίληψη για ηττοπάθεια και υποχώρηση: Τα μέρη αντιλαμβάνονται τις προσπάθειες για συμβιβασμό ως ένδειξη υποχωρητικότητας και τις απορρίπτουν εξ αρχής, χωρίς να εξετάσουν τα οφέλη που θα αποκομίσουν από αυτόν, και χωρίς να κατανοήσουν ότι, στην πραγματικότητα, ο συμβιβασμός είναι μια πράξη θάρρους και αποφασιστικότητας.
Σύγχυση αιτημάτων – πραγματικών αναγκών: Τα μέρη δεν έχει ξεκάθαρη εικόνα ως προς τι ακριβώς είναι αυτό που πραγματικά χρειάζονται (πολλές φορές το δικαίωμα που παρέχει ο νόμος δεν συμπίπτει με τις πρακτικές ανάγκες, που επιθυμούν να ικανοποιήσουν), ούτε ως προς τις εναλλακτικές δυνατότητες που υπάρχουν, για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους αυτές.
Ελλιπής ενημέρωση ως προς την υπόθεση: Τα μέρη δεν έχουν ορθή και πλήρη εικόνα ούτε ως προς τη βασιμότητα και την έκταση των διεκδικήσεών τους, ούτε ως προς τις αδυναμίες και τα τρωτά σημεία της υπόθεσής τους – με λίγα λόγια, έχουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες ως προς το πιθανό αποτέλεσμα μιας αντιδικίας.
Ελλιπής ενημέρωση ως προς την αντιδικία: Τα μέρη δεν έχουν λάβει ολοκληρωμένη πληροφόρηση ως προς τη διάρκεια, τα κόστη, την αβεβαιότητα και τις απρόβλεπτες καθυστερήσεις μιας αντιδικίας. Επίσης, δεν μπορούν να αντιληφθούν εκ των προτέρων τον συναισθηματικό της αντίκτυπο, ο οποίος δεν αποτιμάται μεν σε χρήμα, όμως μπορεί να αποβεί ιδιαίτερα δυσάρεστος και επιβαρυντικός για την συναισθηματική και ψυχική τους κατάσταση.
Κατά τη διαδικασία της διαμεσολάβησης τα μέρη καλούνται να μιλήσουν συνολικά για το τι έχουν βιώσει (πράγμα που δεν θα συμβεί ποτέ στα δικαστήρια), να εκφράσουν και να εκτονώσουν τη συναισθηματική τους φόρτιση, να αντιληφθούν και τα δικά τους τυχόν λάθη και παραλείψεις, να κατανοήσουν τι είναι σημαντικό γι’αυτά να επιτύχουν και τι όχι, καθώς και τα οφέλη που θα τους δώσει μια άμεση και οικειοθελής επίλυση του προβλήματος.
Κατ’αυτό τον τρόπο θα μπορέσουν να υπερβούν τα παραπάνω εμπόδια και να προχωρήσουν σε έναν ουσιαστικό και εποικοδομητικό διάλογο, που θα τους οδηγήσει σε μια αμοιβαία επωφελή συμφωνία.